وبلاگ شخصی صابر نجارقابل

مهم نیست که قشنگ نیستیم، قشنگ اینه که مهم نیستیم. (جک نیست دوباره بخون)

مهم نیست که قشنگ نیستیم، قشنگ اینه که مهم نیستیم. (جک نیست دوباره بخون)

وبلاگ شخصی صابر نجارقابل

دنبال کنندگان ۲ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین نظرات

رمز گشایی از یک رمز قدیمی ایرانی ⏱ چگونه قدر جوانی را بدانیم؟

پس از مدت زیادی انتظار کلافه کننده، پیام رمز دریافت شد، بر روی تکه ای از فولاد که در چند لایه بسته بندی و جعبه خاصی که شمارنده معکوس داشت، پنهان شده بود. همان اندازه که متن رمز کوتاه و واضح بود، پیام آن نا مفهموم بود. 

رمز : "قدر جوانی را بدانید، پایان پیام، نقطه".  

اگر  زیر 60 سال دارید، حتما این جمله را از بزرگترها شنیده اید! "قدر جوونی رو بدون جوون"! اما این عزیزان دل هیچ گاه به ما نمیگویند که قدر جوانی دانستن، چگونه است؟! دقیقا باید چه کاری انجام بدهیم که قدر جوانی را بدانیم؟! فکر نمیکنم جعبه رمز نگاری نازی ها موسوم به انیگما هم چنین رمز پیچیده ای تولید کرده باشد!

نزدیکترین چیزی که به ذهن می رسد این است که تا جوان هستیم و خبری از قند و فشار و چربی و جیر جیرِ مفاصل نیست، تا میتوانیم از خوردن غذا ها غافل نشویم، تناول فست فود را در اولویت زندگی قرار داده و دودِ بنگ را در پی مسکرات به آسمان زندگی بفرستیم. برای کمال عیش و نوش، بستنی سنتّی و هم نشینی با بدان بلامانع است که در جوارشان شعف بسیار است.

این موضوع مدت ها برای من سوال بزرگی بوده است. قدر جوانی را چگونه باید دانست؟ فرمولش چیست و چگونه رمزگشایی می شود؟ در تایید اهمیت این مسئله، به دعایی که گاها در فرهنگ ما از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها شنیده ایم اشاره می کنم "خیر از جوونیت ببینی، جوون". به همان اندازه که دلنشین و ساده است، غیر قابل فهم نیز هست. خیر از جوانی دیدن چیست؟ و بدتر از همه آنکه تو را با این سوال که چگونه از جوانی خیر ببینم تنها می گذارد.

تا اینکه...

... اخیرا به کتابی برخوردم که تلاش کرده بود این کد را رمزگشایی کند.

کتاب "آن یک چیز" (The one thing) نوشته "گری کلر و جی پاپاسان" راهکارهایی برای "خیر بردن از جوانی" و "دانستن قدر جوانی" مطرح می کند. خلاصه کتاب از این قرار است:

این کتاب یک پیام صریح، زننده و مستقیم دارد، هر انسان، یک باطری زیستی از انرژی را دارد، که پایان پذیر و غیر قابل شارژ است، اگر این باطری را به یک هدف متصل کنید می تواند آن را به سرانجام برساند اما چنانچه باطری را از شاخه ای به شاخه دیگر بزنید یا همزمان به چند هدف متصل کنید به احتمال قوی در هیچ کدام به کامیابی دست نخواهید یافت. (لطفا با ایده نویسندگان چالش نکنید و استثنائاتی که به ذهنتان میرسد را کنار بگذارید) این باطری قبل از آنکه عمر ما به پایان برسد، خالی خواهد شد (لذا می توانیم از این باطری به عنوان جوانی یاد کنیم) و ما پس از آن فقط زنده هستیم. برای همین است که مکانیزم های اقتصاد جهانی پس از بازنشستگی دیگر به ما احتیاجی ندارند.

نویسنده ها با پرداختن به مباحثی از جمله، اثر دومینو، بلوک های ذهنی، مشکلات بهره وری در هدف های همزمان، نحوه تعیین اهداف، تعادل کار و زندگی و تعیین اولویت های مهم، تلاش می کنند کاری کنند تا جوان ها از جوانی خیر ببینند و قدر جوانیشان را بدانند.

کلیتاً، "The One Thing" به خوانندگان تشویق می‌کند که زندگی خود را ساده‌تر کنند، مهمترین اهداف خود را شناسایی کنند و وقت و انرژی خود را بر یک و فقط یک وظیفه متمرکز کنند. این کتاب مشورت‌ها و نمونه‌های عملی ارائه می‌دهد تا به افراد کمک کند مولدتر شوند و به اهداف بلندمدت خود برسند.

اگر به شرکت ها نیز به عنوان اشخاص حقیقی دارای چرخه عمر نگاه کنیم، جوانی و دانستن قدر آن برای آنها نیز صادق است.

نمیدانم اما شاید هر گونه که زندگی کنیم در پایان فکر اینکه که قدر جوانی را ندانسته ایم عذابمان دهد!

نظرات  (۲)

من فکر میکنم حتی پیرها رو اگه دوباره جوون کنیم با همون تجریبات باز هم قدر جوونی رو نمیدونن.

اساسا نمیشه قدر چیزی رو تا وقتی که داریش بدونی

پاسخ:
مرسی سیرنا، فکر میکنم همینطور باشه. 

درود
از اونجایی که با بچه های زیادی در ارتباط هستم و خودم هم سالهای آخر جوانی ام رو سپری میکنم در پاسخ به سوال اینکه “ قدر جوانی را چگونه باید دانست؟ ”  عارضم خدمتتون که میشه به این نکته اشاره کرد که هر چیزی و هرکاری دوره و زمان خودشو میطلبه ولی آزادی تو همه چیز مثلا خوردن هر نوع غذایی، هر نوع تفریح و ارتباطی درست نیست ...
ما آدما اشتباهات زیادی میکنیم و دلمون میخواد برگردیم به قبل و جبران کنیم. یکی از چیزایی که این روزا دغدغه من شده و اونو به بچه های کم سن تر از خودم توصیه میکنم درست نشستن موقع کار کردنه که باید از همون دوران جوونی براشون عادی کنن، درست خوابیدن ، درست غذا خوردن، غذای سالم رو تو وعده ها گنجوندن، حتی کتاب خوندن، مرتب بودن ... اینا یسری فرهنگ سازی مفیده که تو حال روحی ما خیلی نقش داره و باید از همون موقع کودکی آموزش میدیدیم و جدی میگرفتیمش. من با اینکه هنوز جوونم هیچوقت فکرشو نمیکردم که یهو یسری اتفاقات برام بیفته... کما اینکه بچه های امروزی حتی نصف کارایی که ما رعایت میکردیم و نمیکنن و تو همون سنین کم دچار درونگرایی و گاهاً افسردگی میشن!
به موقع غذا نخوردن، غذای سالم نخوردن ، درگیر فضای مجازی شدن، دغدغه زیبایی داشتن و ازدواج تو سنین کم، درگیر روابط ناسالم شدن و بعد دچار مشکلات روحی شدن، تنبلی توی انجام کارها و حتی تنبلی توی فکر کردن!
بچه های امروزی تو همین سن کم دارن به زوال میرن ... ما که رعایت کردیم باز از شرایط ناراضی هستیم...
جوونی کردن به هر قیمتی ارزش نداره، ما یکبار زندگی میکنیم و بنظرم نه باید اونقدر به خودمون سخت بگیریم که نفهمیم چطور عمرمون گذشت نه اونقدر راحت که از انسان بودن خارج بشیم.داشتن هدف هم نیاز به انرژی هست که مسلماً توی یه بخش صرف بشه نتیجه ی بهتری داره ولی من به شخصه نمیتونم هدف ثابتی داشته باشم، به همون اندازه که آدم باید توی یه کارتمرکز کنه که موفق بشه به همون اندازه هم نیازه که کارهای دیگه رو هم امتحان کنه و شاید راه بهتر و لذتبخش تری رو پیدا کنه... درکل باید بیشتر با این دنیای پر رمز و راز آشنا شد و محدود نکرد.

پاسخ:
خیلی ممنون الی عزیز از نظر خوبت

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی