نامه ای به حامد ✍

حامد عزیز سلام.

امیدوارم وقتی این نامه را میخوانی غمی غیر از اینکه فردا کدام تی شرت را با کدام کتانی در آسمان استرالیا سِت کنی نداشته باشی. من و معین و بقیه هم خوب هستیم. آنجا چطور است؟ کانگروها را از نزدیک دیدی؟ با کوسه های اقیانوس شنا کردی؟ دخترهای استرالیا زیبا و خوش صحبت هستند؟ یا بهتر بود روسیه میرفتی؟! درس ها را خوب میخوانی؟ آب و هوای اقیانوسیه چطور است؟ راستی تو که تا آنجا سفر کردی توانستی بفهمی بالاخره زمین گرد است یا تخت؟ اگر هم گرد باشد فرق زیادی ندارد تا زمانی که شرکت نفت پول ندارد. وقتی او پول ندارد ما هم فقیریم.

این نامه را نوشتم تا درباره همایشی که برایش مقاله فرستادیم برایت بگویم. حامد شاید باورت نشود،

راز سنگتراش شیرازی 🔕

دیوارها و قلعه های بلند ارگ کریم خان از دور میگیردت. واردش که میشی همش نگاهت خیره به بالاست! به ستون ها و پنجره ها و شیشه های رنگی و کنگره ها و ستون های سنگی و چوبی خیره میمونه. بالای بالا! اما شاید فکرشم نکنی اون چیزی که بیشتر از همه توجه منو جلب کرد روی سرستون ها نبود، بلکه زیر پام بود!! سنگفرش ها! توی سنگفرش ها یه راز و داستان جالب وجود داره!